Archiv
Alle Beiträge vom Tag 11. Februar 2015
Մեզանից շատերը հաճախ վերապրում են ինտուիտիվ զգացմունքներ, որոնք մենք չենք կարողանում բացատրել, օրինակ՝ մարդկանց հետ առաջին անգամ հանդիպելուց կամ բնակարան ընտրելու ժամանակ ինտերյերի իրերի նկատմամբ հանկարծակի համակրանք կամ հակակրանք: Լիդսի հետազոտողները պնդում են, որ այդ զգացմունքները, կամ ինտուիցիան՝ իրական են և մենք պետք է այն լրջորեն ընկալենք:Կազմակերպված զարգացման ուսումնասիրության և զարգացման ստրատեգիայի կենտրոնից պրոֆեսսոր Ջերարդ Հոջկինսոնի ղեկավարությամբ Լիդսի հետազոտողների խումբի հետազոտությունների արդյունքում պարզվել է, որ ինտուիցիան՝ մեր ուղեղի կողմից, ենթագիտակցական մակարդակի վրա ինֆորմացիայի պահպանման, ընկալման և մշակման արդյունքն է, այս նույնը վերաբերվում է նաև ռեալ հոգեբանական ֆենոմենին, որը հետագա հետազոտման կարիք ունի, որպեսզի հնարավորություն ստեղծվի օգտագործել նրա բոլոր հնարավորությունները:
Կան բազում հայտնի դեպքեր, երբ ինտուիցիան կանխել է աղետը, կամ ծանր հիվանդները հրաշքով առողջացել են, երբ բժիշկները հետևել են իրենցզգացողությանը: Բայց և այնպես, գիտնականները միշտ թերահավատությամբ են վերաբերվում ինտուիցիաին և դասում են նրան այնպիսի փսեվդոգիտության մեջ, ինչպիսին է պարահոգեբանությունը, ֆրենոլոգիան և այլն:
Գիտնականները, վերլուծելով այս ֆենոմենի ահռելի քանակի դեպքեր, եկան այն եզրակացության, որ ինտուիցիան, դա ուղեղի պատկեր է հիմնված ուղեղի նախքին փորձի վրա, որը իր մեջ պարունակում է խնդրի լուծման հավելյալ բանալիներ: Որոշումը ընդունվում է շատ արագ, ենթագիտակցական մակարդակի վրա: Այն ինչ մենք գիտենք, դա ընդհանուրզգացմունքն է՝ ինչ-որ բան ճիշտ է կամ ոչ:
„Մարդիկ հաճախ ինտուիտիվ են շարժվում, երբ ժամանակ չեն ունենում որոշում ընդունելու, կամ երբ ընկնում են ինֆորմացիայի ավելցուկի կամ լուրջ վտանգի իրավիճակներում, երբ իրավիճակի գիտակցված վերլուծությունը անհնար է“.- ասում է պրոֆեսսոր Հաջիկսոնը:
Նա բերում է „Ֆորմուլա 1“ -ի մրցումների ժամանակ տեղի ունեցած իրավիճակի օրինակը, երբ բոլիդի օդաչուն, ինքն էլ չհասկանալով թե ինչու, հանկարծակի արգելակեց՝ շրջադարձից առաջ, որի հետևանքով էլ խուսափեց շրջադարձից այն կողմ կուտակված մեքենաների հետ ընդհարվելուց և փրկեց իր կյանքը:
„Օդաչուն չէր կարողանում բացատրել, թե ոնց զգաց, որ իրեն անհրաժեշտ է արգելակել, սակայն այդ ցանկությունը շատ ավելի մեծ էր, մրցույթը շահելու ցանկությունից“ բացատրում է պրոֆեսսոր Հոջկինսոնը: „Մրցույթից հետո, օդաչուն ենթարկվեց հոգեբանականվերլուծության, որի համար նրան ցույց տվեցին այդ էպիզոդի տեսագրությունը, որպեսզի նա այդ պահը մեկ անգամ էլ վերապրի: Հետադարձ հայացք գցելով, նա գիտակցեց, որ հանդիսատեսը, որը մինչ այդ նրան խրախուսում էր, չէր նայում թե ինչպես է նա շրջադարձ մտնում, այլ սառած նայում էր մյուս կողմի: Դա էլ հենց հուշումնէր: Նա հակազդեց այդ ինֆորմացիային անգիտակցաբար, և հասկանալով, որ ինչ-որ բան այնպես չէ, ժամանակին արգելակեց“:
Պրոֆեսսոր Հոջիկսոնը համարում է, որ բոլոր ինտուիտիվ որոշումները հիմնվում են այսպիսի հուշումների վրա, սակայն չի պնդում, որ բոլոր այսպիսի որոշումները պարտադիր ճիշտ են:
„Մարդկանց համար նույնքան անհրաժեշտ են ինչպես գիտակցված, այնպես էլ անգիտակցական մտավոր գործընթացները, սակայն այնպես չէ, որ մի գործընթացը մյուսից լավն է“ ասում է նա:
Պրոֆեսսոր Հոջիկսոնը հատուկ հետաքրքրված է բիզնեսում ինտուիցիայի դերի հարցով, որտեղ շատ մենեջերներ պնդում են, որ երբ կայծակնային լուծում է անհրաժեշտ, նրանք գերադասում են ինտուիցիան սոցիալական վերլուծությունից: „Մենք ուզում ենք որոշել, թե երբ են բիզնեսմենները փոխում մտածելակերպի մի ձևը՝ մյուսի, և ինչու, և ուզում ենք վերլուծել թե երբ են նրանց լուծումները ավելի ճիշտ: Հասկանալով այս ֆենոմենը, մենք կարող ենք օգնել կազմակերպություններին զարգացնել և սրել իրենց աշխատակիցների ինտուիտիվ հնարավորությունները:“:
Կիսվե՛ք:
Личная эффективность всегда остается востребованным инструментом для достижения поставленных целей. Вряд ли станет легче, если Вы обвините в своих неудачах других людей, ведь ошибки в Вашей жизни всё равно сохранятся. Самообман лишь будет мешать в будущем. Чтобы добиться пользы от личной эффективности, следует себя хорошо понимать, знать, что Вы действительно хотите.
Довольно распространенный вопрос – как больше успевать? Для этого вовсе не обязательно уменьшать свое время на отдых или сон. Наоборот, полноценный отдых становится залогом роста личной эффективности. При этом рекомендуется уделять по 10 минут каждый час для отдыха, важно строго планировать свои дела и время, изучая множество книг и ценной информации.
В этой статье мы остановим внимание на полезных советах, которые помогут Вам повысить свою личную эффективность.
1. Ставьте цели на каждый день.
Нужно ставить свои цели заранее, рекомендуется делать это с вечера. Если Вы не ставите перед собой четкие задачи, их соблюдать непросто – достаточно легко можно поддаться соблазну и отвлечься на что-то менее важное.
2. Слоны и лягушки.
Свои дела следует разделить на 3 категории. В число быстрых входят те, для выполнения которых не понадобится более получаса. Для дел среднего масштаба необходимы несколько часов. Слоны заключаются в масштабных делах, для которых недостаточно будет и одного дня. Выберите для себя крупное дело и зафиксируйте, что можете уже завтра сделать для выполнения масштабного дела.
3. Ранняя пташка.
Рекомендуется по возможности раньше вставать, сразу же начиная выполнять важные дела. Будете приятно удивлены, сколько полезного можно выполнить утром до 8 часов утра, пока остальные еще спят.
4. Темп.
По ходу выполнения своих задач следует набирать скорость. Такой способ позволяет быстрее справляться с достижением целей, избежав загруженности и даже удастся уходить с работы пораньше.
5. Не стоит распыляться.
К новому делу нужно переходить лишь после выполнения предыдущего. Не стоит отвлекаться на выполнение других дел.
6. Чтение книг.
Рекомендуем посетить книжный магазин, выбрав для себя книги по интересной теме, для каждой выделив минимум по 15 минут – затем фиксируя свои идеи и впечатления. Понравившиеся книги уже можно приобрести, чтобы затем уделять им больше внимания. В течение ближайших трех-четырех месяцев рекомендуется прочесть минимум десять книг.
7. Чтение во время пауз.
Не стоит терять свое время, когда находитесь в очередях, поезде либо в метро. Посвятите свое свободное время чтению журналов, книг и газет.
8. 10-минутный отдых.
Еще одним залогом успешной личной эффективности является отдых. Удивительно, но 10 минут отдыха после каждого часа работы позволяют значительно повысить вашу производительность труда. Следует также выделить час на отдых в обед или вечером. Начинать свой рабочий день следует с решения наиболее важного дела на сегодня. После этого можно переходить к средним делам, позволяющим достичь максимально быстрого результата, а в конце добиваем одного «слона».
9. Решение мелких дел оптом.
Мелкие дела следует объединять в общие блоки для их «решения оптом», тратя для этого не больше 3 часов. Определитесь с 3 крупными задачами и тем минимум, на который нужно приблизить их решение. Следует пообещать своим коллегам либо подчиненным завтра выполнить что-то конкретное.
10. Не забывайте благодарить.
Следует благодарить всех, кто помогает. Говорите своим коллегам «спасибо».
11. Храбрый поступок.
В перечне своих дел следует выбрать самые пугающие вас – и нужно выполнить их немедленно. Благодаря этому обретете дополнительную уверенность, проще и спокойнее относясь к другим оставшимся делам.
12. Быстрота.
Следует приучаться тратить не более минуты на принятие решений, периодически отключайте телефон, почту проверять нужно не чаще 2 раз в сутки.
13. Отказ.
Необходимо научиться отказывать, если кто-то планирует занимать очень много вашего времени.
14. Моделирование.
Постарайтесь найти людей, уже сумевших достичь целей, к которым вы идете. Такой подход поможет обучаться их эффективным стратегиям, приемам и тактикам ведения дел.
15. Призы.
Следует мотивировать себя. Награждайте себя за различные победы, успехи и достижение целей различными призами. Пусть это и будут символические подарки, но они имеют очень важное значение для своего психологического настроя и стимулирования.
16. Сроки.
Нужно уметь ставить перед собой четкие сроки на достижение конкретной цели, выполнение определенных задач, соблюдая свой утвержденный график.
17. Обещание.
Поделитесь со своими близкими и друзьями свои ми планами и обязательствами. В таком случае обеспечивается определенный контроль с их стороны. Ведь, дав обещание, будет сложнее свернуть со своего пути.
18. Крупное дело.
Определитесь с очень крупным делом, которое имеет важное значение для вашей жизни и бизнеса. Для его решения потратьте целый день. Если пока сложно начать с чего-то глобального, можно прибегать к методу швейцарского сыра – для начала несколько мелких технических подготовительных этапов.
19. Откажитесь от телевидения.
Лучше исключить из своей жизни телепрограммы, особенно новости, на которые человек вынужден тратить множество своего личного времени.
20. Резонанс.
Следует представить ситуацию, когда уже выполнили свою цель. Представьте, что уже удалось добиться поставленных целей, прийти к финишу. В своем сознании нужно представить ситуацию реальной. Вы будете приятно удивлены, насколько эффективно могут материализоваться мысли и представления в реальность.
Принципы личной эффективности
Американский блогер, пищущий о саморазвитии и лидерстве, Стив Павлина предлагает следующие принципы повышения личной эффективности.
Важно честно провести анализ жизни. Следует дать моментальную оценку (по 10-бальной шкале, в которой 10 значит – всё отлично) разных сфер своей жизни. В том числе следует провести анализ своих привычек, повседневных занятий, работы, карьеры, финансов, спорта, здоровья, образования, интеллектуального развития, взаимоотношений, общественной жизни, дома и семьи, духовного развития, жизненной цели. Вполне вероятно, что на выходе будут несколько восьмерок, семерок, могут быть и пятерки. На первый взгляд, у нас неплохие показатели. Теперь сохраняем все десятки, а вместо всех других цифр ставим единицы. В результате картина оказывается совершенно другой. И такая оценка будет реальным положением дел. Ведь поставленные 7 баллов подтверждают – вас данное положение устраивает, но пока не уверены, что удастся его улучшить. Фактически, данная сфера жизни не обеспечивает того, на что вы на самом деле рассчитывали.
После такой оценки будет понятно, над какими сферами жизни нужно работать. Прежде всего, следует осознать, чего Вы действительно хотите (не следует мысленно отмахиваться от желаний, которые кажутся полностью неосуществимыми, нужно уважать себя, доверьтесь собственным мечтам). После этого составьте план для достижения своих целей и начинайте действовать.
В частности, чтобы выработать свои полезные привычки на каждый день, отказавшись от вредных и ненужных, Стив рекомендует 2 эффективных подхода.
13-дневное испытание.
Многих пугает, что от чего-то придется навсегда отказаться в своей жизни. По своей натуре человеку свойственно сопротивляться изменениям, оттягивая свою «новую жизнь». Гораздо проще попытаться прийти к компромиссу – договориться собой про определенный эксперимент, выполнять на протяжении месяца что-то по-новому (либо хотя бы на протяжении 10-15 дней, если месяц это сложно). Благодаря временным обязательствам человек сможет ощущать себя свободнее – ведь, если что-то пойдет не так, как запланировано, можно восстановить свой старый распорядок уже спустя 30 дней. После завершения испытания, если решите, что всё замечательно, с возможностью преодолеть инерцию, уже будет гораздо проще придерживаться нового режима. К тому же, многих серьезно вдохновляет свой начальный успех.
Поступательное движение.
Следует в таком случае идти вперед небольшими шагами – к новому этапу переходим, когда достигнутый прежний результат уже был закреплен. К примеру, планируете отказаться в своей жизни от потребления кофе. Следует посчитать, сколько ежедневно пьете чашек кофе, какие меры и в какой последовательности планируете предпринимать. К примеру, прежде всего, следует снизить число потребляемых чашек в день на четверть – пейте 3 чашки вместо четырех, либо же каждую четвертую чашку можно наполнять на ¾. В течение второй недели себе можно позволять лишь 2 чашки кофе. И так последовательно движемся к своей цели. Если покажется, что предпринимаемые шаги слишком стремительны, их можно уменьшить.
По материалам gd.ru и hr-portal.ru
#саморазвитие@sh_sovetnik
Կիսվե՛ք:
В реальности одного процента наша жизнь имеет противную привычку заставать нас врасплох.
Все мы страдаем от некого Синдрома «вдруг». Как часто вам доводилось слышать следующее?
• Он вдруг умер от инфаркта.
• Он вдруг ее бросил.
• Вдруг сделка сорвалась.
• Она вдруг передумала.
• Жизнь вдруг показалась лишенной смысла.
Но существует ли на самом деле такая вещь, как «вдруг»? Нет, если вы знаете, как устроен мир 99 процентов. Каждому «внезапному» событию предшествует скрытая, невидимая причина.
Вы когда-нибудь, проснувшись поутру, видели за вашим окном вдруг возникший столетний дуб? Естественно, нет. Когда-то в прошлом в почву попало семя – желудь. Когда в нашей жизни «вдруг» возникает проблема, лишая нас счастья исполнения желаний, это не случайность. Всему есть глубинная причина – где-то в прошлом было посеяно семя проблемы. Я верю, что нет ошибок, нет совпадений, нет случайностей и нет внезапных катастроф. Мы живем в мире причин и следствий. У всего происходящего есть причина.
@ Йегуда Берг
Կիսվե՛ք:
Նյարդային հիվանդությունները բաժանվում են երկու խմբի՝ փսիխոզներ ևնևրոզներ։
Փսիխոզները ժառանգաբար են փոխանցվում, իսկ նևրոզները ձեռքբերովի են։
Նյարդային հիվանդությունների աճը հետևանք է հասարակական կյանքում առկա խոչընդոտների:
Մարդու նյարդային հիվանդություններով զբաղվում է նևրոպաթոլոգիան, իսկ հոգեկան հիվանդություններով՝ հոգեբուժությունը։
Նևրոպաթոլոգիան ուսումնասիրում է նյարդային համակարգի այն վնասվածքները, որոնք արտահայտվում են շարժումների, զգայունության,զգայարանների ֆունկցիաների խաթարումներում։
Հոգեբուժությունը ուսումնասիրում է մարդու իմացական, ճանաչողական գործունեությունը՝ նրա զգացմունքների ու վարքի խաթարումներով։
Երբ մարդը պատկերացում ունի հոգենյարդային խաթարումների,հիվանդությունների մասին, ապա նրա ռեակցիան հանգիստ ու համարժեք է լինում, նա էլ ավելի հոգատար, համբերատար ու հանդուրժողական է լինում հիվանդի նկատմամբ՝ հասկանալով նրա հոգեվիճակը։ Իսկ երբ մարդը ոչինչ չի իմանում դրանց մասին, արագ տագնապի մեջ է ընկնում, շուտափույթ, չմտածված եզրակացություններ անում այն մասին, որ „խանգարվել , խենթացել է“ հիվանդը, երբեմն էլ իրեն թույլ տալիս գռեհիկ արտահայտություններ և ցուցաբերում դրան համարժեք վերաբերմունք։
Զառանցանք -սա հիվանդության հիմքի վրաառաջացած մտահանգում է, որը չի համապատասխանում իրականությանը և քննադատման, փոփոխման չի ենթարկվում։
Առանձնացվում են զառանցանքի մի քանի ձևեր։
Վերաբերմունքի, հարաբերությունների զառանցանք (եթե կողքի մարդիկ զրուցում են և ծիծաղում, նրան թվում է, թե իր վրա են ծիծաղում)։
Հետապնդման զառանցանք (որ բոլորը իրեն հետապնդում են, „լրտեսում“, հետևում են իրեն)։
Թունավորման զառանցանք (ուզում են սպանել, թունավորել սնունդը)։
Ֆիզիկական ազդեցության զառանցանք (որ ինչ-որ մեքենաների, ռադիոընդունիչների ալիքների միջոցով ազդում են իր վրա )։
Իպոխոնդրիկական (մելամաղձային) զառանցանք (հիվանդին թվում է, փտում է իր ստամոքսը կամ աղիքներում ինչ-որ ոսկոր կա և այլն, այսինքն՝ մտացածին հիվանդություն է իրեն վերագրում)։
Մեծարման և հարստության զառանցանք (հիվանդն իրեն հայտնի զորավար է համարում, կամ հարուստ, որը վագոնով ոսկի ունի )։
Վնասի, կորուստի զառանցանք (հիվանդին թվում է, թե բոլորը ուզում են իրեն թալանել և թաքցնում է իր ունեցվածքը )։
Ինքնամեղադրման զառանցանք (հիվանդին թվում է, որ իր գոյությամբ և գործունեությամբ մեծ վնաս է հասնում ընտանիքին, պետությանը )։
Սակավամտությունը մտածողության խանգարում է, որի արդյունքում թուլանում է շրջապատող աշխարհի երևույթների միջև կապեր ստեղծելու, գլխավորը երկրորդականից զանազանելու ընդունակությունը։ Թուլանում է հիշողությունը, գիտելիքները սակավանում են, չի կարողանում ընդհանրացումներ կատարել։ Դրա վառ արտահայտված ձևը օլիգոֆրենիան է, որը նկատվում է այն անձանց մոտ, որոնց ուղեղը թերզարգացած է ներարգանդային կամ վաղ տարիքում տարած հիվանդությունների պատճառով։
Ձեռքբերովի սակավամտությունը` (դեմենցիան) հաճախ հետևանք է գլխուղեղի օրգանական վնասվածքների ավելի ուշ տարիքում։ Այդ հիվանդները կորցնում են տրամաբանական մտածողությունը ու վերլուծելու ընդունակությունը։
Առանձին դեպքերում նրանցից ոմանք կարող են լուծել բարդ խնդիրներ, բայց միևնույն ժամանակ մնալ բացարձակ ոչ պիտանի՝ կյանքին հարմարվելու համար։
էյֆորիան` հույզերի զգացմունքների խաթարում է, բարձր զվարճանալի տրամադրությունն է, երբ ամբողջ աշխարհը մարդը ընկալում է վարդագույն ակնոցներով։ Դա ուղեղի օրգանական վնասվածքների արդյունք Է։
Շիզոֆրենիան` ամենատարածված հիվանդություններից մեկն է և հաճախ հանդիպում Է 18-ից 30 տարեկան հասակում։ Սկզբնական դրսևորումներից են գլխացավը, որը հիվանդը ներկայացնում է որպես ուղեղի ներսում ճնշման զգացողություն։ Շիզոֆրենիայի ժամանակ հաճախ զարգանում են զառանցանքների վերը նշված ձևերը։
Նևրաստենիան (նյարդաթուլագարություն) մարդու նյարդային համակարգի ֆունկցիոնալ խանգարում է, որն առաջանում է հյուծման և գերլարվածության հողի վրա։ Մարդը ձեռք է բերում բարձր գրգռվածություն, արագ հոգնում է ֆիզիկապես և հոգեպես, ուշադրությունըդառնում է անկայուն, սակայն չի կարողանում զսպել իր հույզերն ու զգացմունքները, բուռն է արձագանքում աննշան դիտողությանը, խանգարվում է քունը, վատանում է ինքնազգացողությունը, հիշողությունը և այլն։
Հիսթերիան արտահայտվում է մի քանի ձևով. նոպաների (իրար են խառնվում հիվանդի շարժումները, որոնք հաճախ արտահայտում են նրա զգացմունքները), գիտակցության խաթարման ձևով (գիտակցությունը կիսախավար, աղջամղջային վիճակում է, շրջապատում կատարվող իրադարձությունները ընկալվում, գնահատվում են ոչ թե որպես իրական, այլ դրանք հիվանդը կապում է իր նախկինապրումների մասին պատկերացումների հետ)։
Փսիխաաստենիան (հոգեկան անկարողություն) արտահայտվում է բնավորության տագնապալիության, կասկածամտության, սեփական անձի սակավարժողության, ցածր ինքնագնահատականի, սևեռուն գաղափարի դրսևորումներում։ Այդպիսի մարդը ապրում է մշտական կասկածների աշխարհում։
Սևեռուն, կպչուն վիճակների նևրոզը հատուկ է այն մարդկանց, որոնք ունեն փսիխաաստենիկ բնավորություն։ Դրանք առաջանում են նյարդային գործընթացների գերլարվածության հետևանքով, ծանր կենսական իրադրության մեջ տեղ գտած խաթարումներով:
Ըստ Համաշխարհային առողջապահության կազմակերպության տվյալների` հիվանդությունների մոտ 90%-ը նյարդային հիմք ունի: Այս „հիմքը“ նախ արտահայտվում է հարատևող անբացատրելի հոգնածությամբ, գլխացավերով, մարսողական խանգարումներով,անքնությամբ իսկ արդյունքում վերածվում է որևէ „մարմնական հիվանդության“:
Սկսում են ի հայտ գալ նոր ախտանշաններ` սևեռունություն, բռնության դրսևորման փորձեր, չարություն: Այս ամենն ուղեկցվում է ընդհանուր թուլությամբ, ֆունկցիոնալ խանգարումներով, ընդհանուր տհաճ ինքնազգացողությամբ:
Ահա մի վիճակ, որին հատուկ է հոգևոր հանգստի կորուստը: Մարդը պահում է հստակ քննադատական վերաբերմունք, գրեթե պարծենում է իր վիճակով, սակայն ոչինչ իր հետ անել չի կարողանում:
Armen Abisoghomyan 